تنش پسماند لوله LSAW عمدتاً ناشی از خنک شدن ناهموار است. تنش پسماند، تنش تعادل فاز داخلی بدون نیروی خارجی است. این تنش پسماند در مقاطع نورد گرم از مقاطع مختلف وجود دارد. هرچه اندازه مقطع فولاد با مقطع عمومی بزرگتر باشد، تنش پسماند بیشتر است.
اگرچه تنش پسماند خود متعادل است، اما همچنان تأثیر مشخصی بر عملکرد اعضای فولادی تحت نیروی خارجی دارد. به عنوان مثال، ممکن است اثرات نامطلوبی بر تغییر شکل، پایداری و مقاومت در برابر خستگی داشته باشد. پس از جوشکاری، آخال‌های غیرفلزی در لوله LSAW به ورق‌های نازک فشرده می‌شوند و در نتیجه لایه لایه شدن ایجاد می‌شود. سپس لایه لایه شدن، عملکرد کششی لوله LSAW را در جهت ضخامت به شدت کاهش می‌دهد و ممکن است هنگام انقباض جوش، پارگی بین لایه‌ای رخ دهد. کرنش موضعی ناشی از انقباض جوش اغلب چندین برابر کرنش نقطه تسلیم است که بسیار بزرگتر از کرنش ناشی از بار است. علاوه بر این، لوله LSAW به ناچار جوش‌های T شکل زیادی خواهد داشت، بنابراین احتمال نقص جوش تا حد زیادی بهبود می‌یابد. علاوه بر این، تنش پسماند جوشکاری در جوش T شکل زیاد است و فلز جوش اغلب در حالت تنش سه‌بعدی قرار دارد که احتمال ترک خوردن را افزایش می‌دهد.
درز جوش لوله‌های قوسی زیرپودری مارپیچی در یک خط مارپیچی توزیع شده و جوش‌ها طولانی هستند. به خصوص هنگام جوشکاری در شرایط دینامیکی، جوش قبل از خنک شدن از نقطه تشکیل خارج می‌شود که به راحتی باعث ایجاد ترک‌های داغ جوشکاری می‌شود. جهت ترک موازی با جوش است و یک زاویه محصور با محور لوله فولادی تشکیل می‌دهد، به طور کلی، این زاویه بین 30 تا 70 درجه است. این زاویه دقیقاً با زاویه شکست برشی مطابقت دارد، بنابراین خواص خمشی، کششی، فشاری و ضد پیچش آن به خوبی لوله LSAW نیست. در عین حال، به دلیل محدودیت موقعیت جوشکاری، درز جوش زینی و لبه ماهی بر ظاهر آن تأثیر می‌گذارد. بنابراین، NDT جوش‌های لوله SSAW باید تقویت شود تا کیفیت جوش تضمین شود، در غیر این صورت لوله SSAW نباید در موارد مهم سازه فولادی استفاده شود.
زمان ارسال: ۱۳ ژوئیه ۲۰۲۲