عمل ترکیب شیمیایی در فولاد

1. کربن (C) .carbon مهمترین عنصر شیمیایی است که بر تغییر شکل پلاستیک سرد فولاد تأثیر می گذارد. هرچه میزان کربن بیشتر باشد ، استحکام بالاتر فولاد و پایین تر از انعطاف پذیری سرد. ثابت شده است که برای هر افزایش 0.1 ٪ در میزان کربن ، قدرت عملکرد در حدود 27.4MPa افزایش می یابد. استحکام کششی در حدود 58.8 مگاپیکاسن افزایش می یابد. و کشیدگی حدود 4.3 ٪ کاهش می یابد. بنابراین میزان کربن در فولاد تأثیر زیادی در عملکرد تغییر شکل پلاستیک سرد فولاد دارد.

2. منگنز (منگنز). منگنز با اکسید آهن در ذوب فولادی واکنش نشان می دهد ، عمدتا برای اکسیداسیون فولاد. منگنز با سولفید آهن در فولاد واکنش نشان می دهد که می تواند اثر مضر گوگرد بر روی فولاد را کاهش دهد. سولفید منگنز تشکیل شده می تواند عملکرد برش فولاد را بهبود بخشد. منگنز می تواند استحکام کششی و قدرت عملکرد فولاد را بهبود بخشد ، انعطاف پذیری سرد را کاهش می دهد ، که برای تغییر شکل پلاستیک سرد فولاد نامطلوب است. با این حال ، منگنز تأثیر منفی بر نیروی تغییر شکل دارد که اثر فقط در حدود 1/4 کربن است. بنابراین ، به جز نیازهای خاص ، میزان منگنز فولاد کربن نباید از 0.9 ٪ تجاوز کند.

3. سیلیکون (SI). سیلیکون باقیمانده deoxidizer در هنگام ذوب فولادی است. هنگامی که میزان سیلیکون در فولاد 0.1 ٪ افزایش می یابد ، استحکام کششی در حدود 13.7 مگاپاسکال افزایش می یابد. هنگامی که محتوای سیلیکون از 0.17 ٪ و میزان کربن زیاد است ، تأثیر زیادی در کاهش انعطاف پذیری سرد فولاد دارد. به درستی افزایش محتوای سیلیکون در فولاد برای خصوصیات مکانیکی جامع فولاد ، به ویژه حد الاستیک مفید است ، همچنین می تواند مقاومت فرسایش فولاد را افزایش دهد. با این حال ، هنگامی که میزان سیلیکون در فولاد از 0.15 ٪ تجاوز کند ، اجزاء غیر فلزی به سرعت تشکیل می شوند. حتی اگر فولاد سیلیکون بالا آنیل شود ، نرم نمی شود و خواص تغییر شکل پلاستیک سرد فولاد را کاهش می دهد. بنابراین ، علاوه بر الزامات عملکردی با استحکام بالا محصول ، محتوای سیلیکون باید تا حد امکان کاهش یابد.

4. گوگرد (ها). گوگرد ناخالصی مضر است. گوگرد در فولاد ذرات کریستالی فلز را از یکدیگر جدا کرده و باعث ترک می شوند. وجود گوگرد همچنین باعث آغوش گرم و زنگ زدگی فولاد می شود. بنابراین ، محتوای گوگرد باید کمتر از 0.055 ٪ باشد. فولاد با کیفیت بالا باید کمتر از 0.04 ٪ باشد.

5. فسفر (P). فسفر دارای اثر سختگیری شدید و تفکیک جدی در فولاد است که باعث افزایش فشار خونریزی فولاد می شود و فولاد را در برابر فرسایش اسید آسیب پذیر می کند. فسفر موجود در فولاد همچنین توانایی تغییر شکل پلاستیک سرد را بدتر می کند و باعث ترک خوردگی محصول در هنگام نقاشی می شود. میزان فسفر موجود در فولاد باید زیر 0.045 ٪ کنترل شود.

6. سایر عناصر آلیاژ. سایر عناصر آلیاژ در فولاد کربن ، مانند کروم ، مولیبدن و نیکل ، به عنوان ناخالصی وجود دارند که تأثیر بسیار کمتری بر روی فولاد نسبت به کربن دارند و محتوای آن نیز بسیار اندک است.